Roman “Danišmend – Roman o Gazaliju” je književno djelo inspirisano životom jednog od najvećih islamskih učenjaka, Ebu Hamida El-Gazalija. Kroz narativ bogat historijskim i filozofskim detaljima, autor prati Gazalijev put od djetinjstva u Horasanu, školovanja u Nejsaburu, sukoba sa teološkim i političkim autoritetima, sve do njegovog duhovnog preporoda i odlaska u samoću.

Roman je podijeljen u pet glavnih poglavlja:

1. Siroče – prikazuje Gazalijevo djetinjstvo i školovanje u medresi.
2. Danišmend – prikazuje njegov intelektualni uspon i ulazak u dvorske krugove.
3. Bjegunac – period duhovne krize i napuštanja akademske karijere.
4. Posvećenik – povratak vjeri i sufizmu.
5. Čista srca – završne godine života u kojima se Gazali okreće unutrašnjem miru i pisanju kapitalnih djela.

Roman istražuje teme znanja, moći, vjere, sumnje i duhovnog pročišćenja. Gazali je predstavljen kao čovjek koji prolazi kroz unutrašnje borbe – između racionalne filozofije i duhovne spoznaje, između ambicije i skromnosti. Autor se oslanja na historijske činjenice, ali ih vješto kombinuje sa fikcijom kako bi stvorio živopisnu sliku Gazalijevog vremena.

Jedan od najvažnijih aspekata romana je prikaz odnosa između političke moći i vjerskog znanja. Kroz lik vezira Nizamul-Mulka i sultana Melikšaha, roman osvetljava kompleksne odnose između učenjaka i vlasti u islamskom svijetu 11. stoljeća.

Autor koristi poetičan i refleksivan stil, često se oslanjajući na unutrašnje monologe glavnog lika. Dijalozi su filozofski obojeni i kroz njih se osjeća duboka intelektualna dilema koja je pratila Gazalija tokom života. Knjiga je pisana u trećem licu, ali često prepliće različite perspektive, od Gazalijevih učitelja i protivnika, do sufija i političkih zvaničnika.